(1) Ofþrýstisíur: Af og til mun notuð olíusía virðast bunguð eða vansköpuð. Bunguð olíusía er sú sem hefur orðið fyrir of miklum þrýstingi - ástand sem á sér stað þegar olíuþrýstingsstillingarventillinn er bilaður. Þegar bunguð olíusía uppgötvast ætti að gera við þrýstistillingarventilinn strax.

(2) Hvað veldur ofþrýstingi? Of mikill olíuþrýstingur í vél er afleiðing af biluðum olíuþrýstingsstýriventil. Til að aðskilja vélarhlutana á réttan hátt og koma í veg fyrir of mikið slit verður olían að vera undir þrýstingi. Dælan gefur olíu í magni og þrýstingi sem er meira en það sem kerfið þarfnast til að smyrja legur og aðra hreyfanlega hluta. Stýriventillinn opnast til að leyfa umframmagni og þrýstingi að vera flutt.

(3) Það eru tvær leiðir til að lokinn virkar ekki rétt: annaðhvort festist hann í lokaðri stöðu eða það er hægt að fara í opna stöðu eftir að vélin hefur ræst. Því miður getur fastur loki losað sig eftir bilun í síu og skilur engar vísbendingar eftir bilun.

(4) Athugið: Of mikill olíuþrýstingur mun valda aflögun síu. Ef stilliventillinn er enn fastur getur þéttingin á milli síunnar og botnsins blásið út eða síusaumurinn opnast. Kerfið mun þá missa alla olíu sína. Til að lágmarka hættuna á ofþrýstingskerfi ætti að ráðleggja ökumönnum að skipta oft um olíu og síu.

(1) Olíuþrýstingsstillingarventill: Olíuþrýstingsstillingarventillinn, venjulega innbyggður í olíudæluna, hjálpar til við að stjórna rekstrarþrýstingi smurkerfisins. Stýriventillinn er stilltur af framleiðanda til að viðhalda réttum þrýstingi. Lokinn notar kúlu (eða stimpil) og gormabúnað. Þegar vinnuþrýstingur er undir forstilltu PSI-stigi heldur fjöðurinn boltanum í lokaðri stöðu þannig að olía flæðir að legunum undir þrýstingi. Þegar æskilegu magni þrýstings er náð opnast ventillinn nógu mikið til að halda þessum þrýstingi. Þegar lokinn er opinn helst þrýstingurinn nokkuð stöðugur, með aðeins litlum breytingum þar sem snúningshraði vélarinnar er mismunandi. Ef olíuþrýstingsstýriventillinn festist í lokaðri stöðu eða er hægt að fara í opna stöðu eftir að vélin hefur farið í gang, mun þrýstingurinn í kerfinu fara yfir stillingu stillilokans. Þetta getur valdið ofþrýstingi olíusíu. Ef vart verður við vansköpuð olíusíu verður að gera við olíuþrýstingsstillingarventilinn tafarlaust.

(2) Léttarloki (hjáveitu): Í fullflæðiskerfi fer öll olían í gegnum síuna til að ná vélinni. Ef sían stíflast verður að útvega aðra leið til vélarinnar fyrir olíuna, annars geta legur og aðrir innri hlutar bilað vegna olíusvelti. Afléttir, eða framhjáhlaupsventill, er notaður til að leyfa ósíðri olíu að smyrja vélina. Ósíuð olía er miklu betri en engin olía. Þessi léttir (hjáveitu) loki er innbyggður í vélarblokkina í sumum bílum. Annars er léttir (hjáveitu) loki hluti af olíusíunni sjálfri. Við venjulegar aðstæður er lokinn áfram lokaður. Þegar nægilegt mengunarefni er í olíusíunni til að ná fyrirfram ákveðnu þrýstingsmismun á olíuflæði (um 10-12 PSI í flestum fólksbílum), veldur þrýstingsmunur á afléttarlokanum (hjáveitu) það opnast. Þetta ástand getur komið fram þegar olíusían hefur stíflast eða þegar kalt er í veðri og olían er þykk og flæðir hægt.

(3) Afrennslisloki: Sumar olíusíufestingar geta leyft olíu að renna út úr síunni í gegnum olíudæluna þegar vélin er stöðvuð. Þegar vélin er ræst næst verður olía að fylla á síuna áður en fullur olíuþrýstingur nær vélinni. Afrennslislokinn, sem fylgir síunni þegar þess er krafist, kemur í veg fyrir að olía tæmist úr síunni. Þessi gegnrennslisloki er í raun gúmmíflipi sem hylur inntaksholur síunnar að innan. Þegar olíudælan byrjar að dæla olíu mun þrýstingurinn losa flipann. Tilgangur þessarar loku er að halda olíusíunni fylltri allan tímann, þannig að þegar vélin er ræst verður næstum samstundis framboð af olíu í vélina.

(4) Sifónventill: Þegar slökkt er á túrbóhreyfli er mögulegt fyrir smurrás túrbóhleðslunnar að sípa olíu úr olíusíunni. Til að koma í veg fyrir að þetta gerist er olíusía túrbóvélarinnar búin sérhönnuðum einstefnuloku sem kallast andsífonventill. Olíuþrýstingur heldur þessum gormhlaða loki opnum meðan kveikt er á vélinni. Þegar slökkt er á vélinni og olíuþrýstingur fellur niður í núll, lokar andstæðingurinn sjálfkrafa til að koma í veg fyrir bakflæði olíu. Þessi loki tryggir að stöðugt framboð af olíu verði tiltækt fyrir forþjöppu og smurkerfi vélarinnar við ræsingu.

(5) Athugasemdir um þurrræsingar: Ef ökutæki hefur ekki verið notað í nokkra daga eða eftir að skipt hefur verið um olíu og síu, getur verið að einhver olía hafi runnið út úr síunni þrátt fyrir sérstaka ventla. Þess vegna er alltaf gott að ræsa vélina rólega, láta hana ganga á lausagangi í 30-60 sekúndur, þannig að smurkerfið verði fullhlaðið af olíu áður en mikið álag er lagt á vélina.

(1) Síuverkfræðimælingar. Mælingar á skilvirkni verða að byggjast á þeirri forsendu að sían sé til staðar á vélinni til að fjarlægja skaðlegar agnir og verja þannig vélina gegn sliti. Síunýtni er mæling á frammistöðu síunnar til að koma í veg fyrir að skaðlegar agnir berist að slitflötum hreyfilsins. Mest notuðu mælingaraðferðirnar eru einhliða skilvirkni, uppsöfnuð skilvirkni og multipass skilvirkni. Staðlarnir sem tilgreina hvernig þessar prófanir eru framkvæmdar eru skrifaðir af verkfræðistofnunum um allan heim: SAE (Society of Automotive Engineers), ISO (International Standards Organization) og NFPA (National Fluid Power Association). Staðlarnir sem Benzhilv síur eru prófaðar eftir eru viðurkenndar aðferðir bílaiðnaðarins til að meta og bera saman árangur síunnar. Hver þessara aðferða túlkar skilvirkni frá öðru sjónarhorni. Hér á eftir kemur stutt skýring á hverjum og einum.

(2) Síugeta er mæld í prófun sem tilgreind er í SAE HS806. Til að búa til árangursríka síu þarf að finna jafnvægi á milli mikillar skilvirkni og langrar líftíma. Hvorki langlífssía með lítilli skilvirkni né hánýtni sía með stuttan líftíma er gagnleg á sviði. Getu til að halda mengunarefnum eins og skilgreint er í SAE HS806 er magn mengunar sem er fjarlægt og haldið með síu úr olíunni meðan á stöðugu endurrásarflæði mengaðrar olíu stendur. Prófuninni lýkur þegar fyrirfram ákveðnu þrýstingsfalli yfir síuna er náð, venjulega við 8 psi. Þetta þrýstingsfall er tengt stillingu síuhjáveituventils.

(3) Uppsöfnuð skilvirkni er mæld við prófun á síugetu sem gerð er samkvæmt SAE staðli HS806. Prófið er keyrt með því að bæta stöðugt prófmengun (ryki) við olíuna sem streymir í gegnum síuna. Skilvirkni er mæld með því að bera saman þyngd mengunarefnisins sem eftir er í olíunni eftir síuna, við þekkt magn sem hefur verið bætt við olíuna fram að greiningu. Þetta er uppsöfnuð skilvirkni vegna þess að sían hefur marga möguleika á að fjarlægja óhreinindi úr olíunni þar sem henni er dreift ítrekað í gegnum síuna.

(4) Marghliða skilvirkni. Þessi aðferð er sú nýlega þróuð af þessum þremur og er framkvæmd sem mælt aðferð af bæði alþjóðlegum og bandarískum staðlastofnunum. Það felur í sér nýrri prófunartækni að því leyti að sjálfvirkir agnateljarar eru notaðir til greiningar í stað þess að vega einfaldlega óhreinindin. Kosturinn við þetta er að hægt er að finna hvernig agnafjarlæging síunnar er af mismunandi stærðum yfir líftíma síunnar. Skilvirknin sem er ákvörðuð í þessari prófunaraðferð er „snauð“ skilvirkni, vegna þess að fjöldi agna fyrir og eftir síuna er talinn á sama augnabliki. Þessar tölur eru síðan bornar saman til að búa til skilvirknimælingu.

(5) Vélrænni og endingarpróf. Olíusíur eru einnig gerðar í fjölda prófana til að tryggja heilleika síunnar og íhluta hennar við notkun ökutækis. Þessar prófanir eru meðal annars sprengiþrýstingur, höggþreyta, titringur, afléttingarloki og virkni gegn afturrennslisloka og endingu heitrar olíu.

(6) Skilvirkni í einni umferð er mæld í prófun sem tilgreint er af SAE HS806. Í þessari prófun fær sían aðeins eitt tækifæri til að fjarlægja mengunina úr olíunni. Allar agnir sem fara í gegnum síuna eru fangar af „algerri“ síu til vigtunargreiningar. Þessi þyngd er borin saman við það magn sem upphaflega var bætt við olíuna. Þessi útreikningur ákvarðar skilvirkni síunnar við að fjarlægja agnir af þekktri stærð, stærðina sem olli miklu sliti á vélinni, 10 til 20 míkron. Nafnið single pass vísar til þess að agnirnar fara aðeins einu sinni í gegnum síuna í stað þess að fara oft.

Já, við höfum 100% próf fyrir afhendingu

(1) Losaðu þrýstinginn í brennslusíukerfinu til að tryggja að olían sprautist ekki út meðan á sundurtökuferlinu stendur.

(2) Fjarlægðu gömlu eldsneytissíuna af grunninum. og hreinsaðu grunnfestingarflötinn.

(3) Fylltu nýju eldsneytissíuna af eldsneyti.

(4) Berið smá olíu á yfirborð nýja eldsneytissíuþéttingarhringsins til að tryggja þéttingu

(5) Settu nýja eldsneytissíu á botninn. Eftir að þéttihringurinn hefur verið settur á botninn skaltu herða hann um 3/4 ~ 1 snúning

Misskilningur 1: Það skiptir ekki máli hvaða síu þú notar, svo lengi sem það hefur ekki áhrif á núverandi aðgerð.
Að festa sig við leðju: Áhrif lélegrar síu á vélina eru falin og verður kannski ekki vart strax, en þegar tjónið safnast upp að vissu marki verður það of seint.

Misskilningur 2: Gæði brunasíunnar eru svipuð og tíð skipti er ekkert vandamál
Áminning: Mælikvarðinn á síugæði er ekki aðeins endingartími síunnar heldur einnig síunarvirkni síunnar. Ef sía með lága síunarvirkni er notuð, jafnvel þó að henni sé skipt oft, er ekki hægt að vernda sameiginlega járnbrautina á áhrifaríkan hátt. kerfi.

Goðsögn 3: Síur sem þarf ekki að breyta oft eru örugglega bestu síurnar
Ábending: við sömu skilyrði. Skipt verður um hágæða síur oftar vegna þess að þær eru skilvirkari til að fjarlægja óhreinindi.

Goðsögn 4: Síuviðhald þarf aðeins að skipta um reglulega á bensínstöðinni
Áminning: Þar sem dísilolía inniheldur vatn, mundu að tæma síuna reglulega meðan á notkun stendur á meðan þú sinnir reglulegu viðhaldi á síunni.

Tilgangur eldsneytissíu er að þrífa eldsneyti í ökutækinu þínu, fjarlægja mengunarefni og vernda eldsneytissprautuna þína. Hrein eldsneytissía mun leyfa stöðugt flæði eldsneytis til vélarinnar þinnar sem kviknar á réttan hátt. Ef eldsneytissían þín stíflast af óhreinindum eða óhreinindum getur verið að eldsneytið geti ekki kviknað rétt, sem veldur minni afli í vélinni þinni.

Stífluð eldsneytissía getur einnig leitt til þess að minna eldsneyti komist inn í eldsneytisinnspýtingarkerfið og því magrar eldsneytisblöndur í lofti. Þetta getur valdið því að vélin þín kviknar ekki, sem dregur úr vélarafli og eykur skaðlega útblástursútblástur gróðurhúsalofttegunda. Það getur líka valdið því að vélin þín gangi heitari en venjulega sem er ekki æskilegt.

Að hafa hreina eldsneytissíu mun bæta endingu eldsneytisinnsprautunnar, sem gerir þér kleift að ná betri heildarafli og eldsneytisnýtingu. Ný eldsneytissía mun gera kleift að bæta eldsneytisflæði og bæta afköst vélar ökutækja.

1. Áður en skipt er um vökvaolíusíueininguna, tæmdu upprunalegu vökvaolíuna í kassanum, athugaðu olíuaftursíueininguna, olíusogsíueininguna og stýrisíueininguna fyrir þrjár gerðir af vökvaolíusíueiningum til að sjá hvort það eru járn flísar, koparfílar eða önnur óhreinindi. Bylgjuþrýstingshlutinn þar sem olíuþrýstingssíuhlutinn er staðsettur er gallaður. Eftir að yfirferð hefur verið eytt skaltu þrífa kerfið.

2. Þegar skipt er um vökvaolíu þarf að skipta um allar vökvaolíusíueiningar (olíuskilsíueining, olíusogsíueining, stýrisíueining) á sama tíma, annars jafngildir það því að breytast ekki.

3. Þekkja vökvaolíumerkið. Ekki blanda saman vökvaolíum af mismunandi merkimiðum og vörumerkjum, sem getur valdið því að vökvaolíusíuhlutinn bregðist við og skemmist og myndar fjólublá efni.

4. Áður en eldsneyti er fyllt verður að setja vökvaolíusíueininguna (olíusogsíueininguna) fyrst upp. Stútur vökvaolíusíueiningarinnar leiðir beint að aðaldælunni. Innkoma óhreininda mun flýta fyrir sliti aðaldælunnar og dælan verður fyrir höggi.

5. Eftir að olíu hefur verið bætt við skaltu fylgjast með aðaldælunni til að útblása loftið, annars mun allt ökutækið ekki hreyfast tímabundið, aðaldælan mun gefa frá sér óeðlilegan hávaða (lofthávaða) og kavitan mun skemma vökvaolíudæluna. Loftútblástursaðferðin er að losa beint pípumótið efst á aðaldælunni og fylla það beint upp.

6. Gerðu reglulega olíuprófanir. Bylgjuþrýstingssíuhlutinn er neysluhlutur og það þarf að skipta um það strax eftir að það er venjulega stíflað.

7. Gefðu gaum að því að skola eldsneytisgeymi kerfisins og leiðsluna og farðu framhjá eldsneytisbúnaðinum með síu við áfyllingu.

8. Ekki láta olíuna í eldsneytisgeyminum komast í beina snertingu við loftið og ekki blanda saman gamalli og nýrri olíu, sem er gagnlegt til að lengja endingartíma síueiningarinnar.

Til að viðhalda vökva síuhlutanum er nauðsynlegt skref að framkvæma reglulega hreinsunarvinnu. Að auki, ef það er notað í langan tíma, mun hreinleiki síupappírsins minnka. Samkvæmt aðstæðum ætti að skipta um síupappír reglulega og á viðeigandi hátt til að ná betri síunaráhrifum, og ef líkanbúnaðurinn er í gangi, ekki skipta um síueininguna.

Það eru margar gerðir af síum, og grunnkröfurnar fyrir þær eru: fyrir almenn vökvakerfi, þegar síur eru valdir, ætti að telja kornastærð óhreininda í olíunni vera minni en bilstærð vökvahluta; fyrir eftirfylgni vökvakerfi ætti að velja síuna. Mikil nákvæmni sía. Almennar kröfur um síur eru sem hér segir:

1) Það er nægjanleg síunarnákvæmni, það er, það getur lokað óhreinindum af ákveðinni stærð.

2) Góð frammistaða sem berst fyrir olíu. Það er, þegar olían fer í gegnum, ef um ákveðið þrýstingsfall er að ræða, ætti magn olíu sem fer í gegnum síunarsvæði einingarinnar að vera mikið og síuskjárinn sem er settur upp við olíusog vökvadælunnar ætti almennt að vera með síunargeta meira en 2 sinnum getu vökvadælunnar.

3) Síuefnið ætti að hafa ákveðinn vélrænan styrk til að koma í veg fyrir skemmdir vegna olíuþrýstings.

4) Við ákveðið hitastig ætti það að hafa góða tæringarþol og nægjanlegt líf.

5) Auðvelt að þrífa og viðhalda og auðvelt að skipta um síuefni.

Eftir að óhreinindum í vökvakerfinu hefur verið blandað í vökvaolíuna, með hringrás vökvaolíunnar, mun það gegna eyðileggjandi hlutverki alls staðar, sem hefur alvarleg áhrif á eðlilega notkun vökvakerfisins, svo sem að gera lítið bil á milli tiltölulega hreyfingar. hlutar í vökvaíhlutum (mældir í μm ) og inngjöfargöt og eyður eru fastir eða stíflaðir; eyðileggja olíufilmuna á milli hlutanna sem eru tiltölulega hreyfanlegir, klóra yfirborð bilsins, auka innri leka, draga úr skilvirkni, auka hitann, auka efnaverkun olíunnar og gera olíuna versna. Samkvæmt framleiðslutölfræði eru meira en 75% bilana í vökvakerfinu af völdum óhreininda sem blandað er í vökvaolíuna. Þess vegna er mjög mikilvægt fyrir vökvakerfið að viðhalda hreinleika olíunnar og koma í veg fyrir mengun olíunnar.

A. Óhreinindi sem myndast við vinnuferlið, svo sem rusl sem myndast við vökvavirkni innsiglisins, málmduftið sem framleitt er af hlutfallslegu sliti hreyfingarinnar, kvoða, asfalten og kolefnisleifar sem myndast við oxandi niðurbrot olíunnar .

B. Vélræn óhreinindi sem enn eru eftir í vökvakerfinu eftir hreinsun, svo sem ryð, steypusand, suðugjall, járnfíla, málningu, málningarhúð og bómullargarnsleifar;

C. Óhreinindi koma inn í vökvakerfið að utan, svo sem ryk sem fer inn í gegnum eldsneytisáfyllingargáttina og rykhringinn;

Það eru margar leiðir til að safna mengunarefnum í vökva. Tæki úr síuefnum til að fanga mengunarefni eru kölluð síur. Segulsíur sem nota segulmagnaðir efni til að gleypa segulmengun eru kallaðar segulsíur. Að auki eru rafstöðueiginleikar, aðskilnaðarsíur og svo framvegis. Í vökvakerfinu er hvers kyns safn mengandi agna í vökvanum sameiginlega vísað til sem vökvasíu. Til viðbótar við aðferðina við að nota gljúp efni eða sár fínar eyður til að stöðva mengunarefni, eru mest notaðar vökvasíur segulsíur og rafstöðueiginleikar sem notaðar eru í vökvakerfi. Virkni: Hlutverk vökva síunnar er að sía ýmis óhreinindi í vökvakerfinu.

Vökvakerfissíur eru notaðar hvar sem er í vökvakerfi sem á að fjarlægja agnamengun. Agnamengun er hægt að taka í gegnum lónið, mynda við framleiðslu kerfishluta eða mynda innvortis úr vökvahlutunum sjálfum (sérstaklega dælur og mótorar). Agnamengun er aðalorsök bilunar í vökvaíhlutum.

Vökvakerfissíur eru notaðar á þremur lykilstöðum vökvakerfis, allt eftir nauðsynlegum hreinleika vökva. Næstum hvert vökvakerfi er með afturlínusíu, sem fangar agnir sem eru teknar inn eða myndast í vökvarásinni. Retursíusían fangar agnir þegar þær fara inn í lónið og gefur hreinan vökva til að koma aftur inn í kerfið.

Vatnið fer inn í síuna frá vatnsinntakinu. Sjálfvirka sían síar fyrst út stærri agnir af óhreinindum í gegnum grófa síuhlutasamstæðuna og nær síðan fína síuskjánum. Eftir að fínar agnir óhreininda hafa verið síaðar út í gegnum fína síuskjáinn er hreina vatnið losað úr vatnsúttakinu. Meðan á síunarferlinu stendur safnast óhreinindi í innra lagi fínu síunnar smám saman upp og þrýstingsmunur myndast á milli innri og ytri hliðar sjálfhreinsandi leiðslusíunnar.

Vatnið sem á að meðhöndla með vökvaolíusogsíu fer inn í líkamann frá vatnsinntakinu og óhreinindi í vatninu eru sett á ryðfríu stáli síuskjáinn, sem veldur þrýstingsmun. Þrýstimunurinn á inntakinu og úttakinu er fylgst með með mismunadrifsrofanum. Þegar þrýstingsmunurinn nær uppsettu gildi sendir rafstýringin merki til vökvastýriventilsins og knýr mótorinn, sem kallar fram eftirfarandi aðgerðir: mótorinn knýr burstann til að snúast, hreinsar síuhlutann og opnar stjórnventilinn kl. á sama tíma. Fyrir skólplosun stendur allt hreinsunarferlið aðeins í tugi sekúndna. Þegar hreinsun á sjálfhreinsandi leiðslusíu er lokið er stjórnventillinn lokaður, mótorinn hættir að snúast, kerfið fer aftur í upphafsstöðu og næsta síunarferli hefst.

Olíusíuhlutinn er olíusían. Hlutverk olíusíunnar er að sía út ýmislegt, gúmmí og raka í olíunni og skila hreinni olíu í hvern smurhluta.

Til þess að draga úr núningsviðnámi milli hlutanna sem eru tiltölulega hreyfanlegir í vélinni og draga úr sliti hlutanna er olían stöðugt flutt á núningsyfirborð hvers hreyfanlegs hluta til að mynda smurolíufilmu til smurningar. Vélarolían sjálf inniheldur ákveðið magn af gúmmíi, óhreinindum, raka og aukaefnum. Á sama tíma, meðan á vinnsluferli hreyfilsins stendur, mun innleiðing á málmslitarusli, innkoma rusl í loftið og myndun olíuoxíða gera það að verkum að rusl í olíunni eykst smám saman. Ef olían fer beint inn í smurolíuhringrásina án þess að vera síuð, verður ýmislegt sem er í olíunni komið inn í núningsyfirborð hreyfanlega parsins, sem mun flýta fyrir sliti á hlutum og draga úr endingartíma hreyfilsins.