Vagninn er tegund farartækis sem á rætur sínar að rekja til fornaldar. Sögu þess má rekja aftur til um 4000 f.Kr. þegar fyrstu hjólakerrurnar voru fundnar upp í Mesópótamíu (Írak nútímans). Þessar kerrur voru upphaflega notaðar til landbúnaðar og voru dregnar af dýrum eins og nautum, hestum eða múldýrum.
Með tímanum þróaðist vagninn og varð vinsæll ferðamáti fyrir fólk og vörur. Á miðöldum voru vagnar notaðir til verslunar og verslunar, sem gerði kaupmönnum kleift að flytja vörur sínar yfir langar vegalengdir. Í Evrópu var vagninn einnig notaður sem ferðamáti fyrir pílagríma sem fóru til helgra staða eins og Jerúsalem.
Með tilkomu iðnbyltingarinnar á 19. öld urðu vagnar útbreiddari og voru notaðir til að flytja þungar vörur í verksmiðjum og námum. Tilkoma bifreiðarinnar snemma á 20. öld markaði endalok blómatíma vagnsins sem aðal flutningatæki, en hann er enn vinsæll og gagnlegur farartæki í mörgum tilgangi, þar á meðal sem fjölskyldubíll, til utanvegaaksturs og til flytja vörur.
BÚNAÐUR | ÁR | BÚNAÐARGERÐ | BÚNAÐARMÖGULEIKAR | VÉLARSÍA | VÉLARVALKOSTIR |